Semantische dichtkunst uit het leven gegrepen. Vol doorleefde wijsheid, die het hart verwarmt en ontroert. Geniet en laat je inspireren.

 

Opgedragen aan Anchil, voor haar liefde en inspiratie.

 

Peter van Hooij

 

Arnhem, 1 december 2020

 

 

Verliefdheid der jaargetijden

 

Ooh meisje, je moest eens weten

wat jij zoal met mij doet.

Zoals de bloeiende ontluiking

die ook de lente voedt.

 

Ooh meisje, je moest eens zien

hoe jij in mij leeft.

Zoals de zomer zichtbaar maakt

waar de vlinderbloesem zweeft.

 

Ooh meisje, je moest eens voelen

wat jij in mij losmaakt.

Zoals het herfstblad dwarrelend valt

en onzeker de grond aanraakt.

 

Ooh meisje, je moest eens ervaren

hoe diep jij in mij bent.

Zoals de pijnboom groen blijft

en de winter niet herkend.

 

Ooh meisje……

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Het verlaten strand

 

Ik zie jou nog lopen op het verlaten strand.

Met je lieve voetjes in het zand,

loop jij naar mijn open armen.

 

Onder het prachtige avondrood,

praatten wij over de naderende dood.

Met jouw woorden wist jij mij te warmen.

 

Jij zei: “Ik zal je nooit verlaten.

Ik zal nabij zijn en verder praten.

Lieve schat, ik hou van jou.”

 

Zo wandelden wij langs een zee van emotie.

Van een einde hadden wij geen notie.

Nog geen uitzicht op intense rouw.

 

Ik staar nu over het verlaten strand.

Geen lieve voetjes meer in het zand.

Maar, jij loopt nog steeds naast mij.

 

Los van lijden en onzekerheid.

Met de dood als een voldongen feit,

ben jij nu eindelijk vrij.

 

Soms denk ik: “Kan ik wel zonder haar?

Kan ik hier leven en zij daar?”

Ik mis jouw aanwezigheid!

 

Dwars door alle pijn;

onze liefde zal voor eeuwig zijn,

los van lichaam en van tijd.

 

Voor altijd samen op ons verlaten strand

wandelen wij door, hand in hand,

met een traan en een glimlach door ons levenslot.

 

Wanneer het verdriet met mij wegrent,

herinner ik mij dat ik jou heb gekend.

Ons leven samen kent geen slot.

 

Dichter Peter van Hooij  

 

 

Geen afscheid

 

Zij sprak ware woorden

toen zij daar zo hulpeloos lag.

Net uit narcose gekomen

toen zij mij naast zich zag.

 

‘Luister jongen, uit gaat mijn vuur,

maar mijn liefde heeft zich in jou verlengd.

Dit is hier mijn laatste uur,

maar oneindigheid is wat het leven schenkt.’

 

Na een leven een uur van leven.

Wat een wonderlijke tijd.

Een uur van leven dat ons deed beseffen;

dit is voor ons geen afscheid.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Laat los en vertrouw

 

Ga maar, lieve schat

Een engel wacht op jou

Jouw leven gaat daar verder

Laat los en vertrouw

 

Ga maar, lieve schat

Ik hou zoveel van jou

Jouw leven gaat daar verder

Laat los en vertrouw

 

Ga maar, lieve schat

Ik hou contact met jou

Jouw leven gaat daar verder

Laat los en vertrouw

 

Ga maar, lieve schat

Ik kom weer terug bij jou

Jouw leven gaat daar verder

Laat los en vertrouw

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Bergdal van het lijden

 

Ik reis niet naar de bergtop,

maar door het bergdal van het lijden

en vind daar zalig mijn hemels hart.

 

Eeuwig is de zonsopkomst,

gevleugeld mijn vergeten bloed,

in zaligheid niet meer getart.

 

Als een pelgrim, voet voor voet,

kom ik nader tot de dood,

waar het ware leven zich ontward.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

De tijd

 

De tijd kan eindeloos lang duren

Al die langgerekte uren

Terwijl een gelukzalige week

soms slechts een seconde leek

 

Tijd is traag en tijd is vlug

Je krijgt de tijd nooit meer terug

De tijd is ook niet te stoppen,

zolang je hart zal blijven kloppen

 

Je bent allemaal een kind van de tijd,

maar je leeft voort in eeuwigheid

Het enige wat telt in de tijd

is dat je leeft in liefde en genegenheid

 

Dan zal je naar de hemel gaan,

waar de klok niet langer door zal slaan

Geen tijd meer voor pijn en lijden

Daar zal de dood je van bevrijden

 

Dus als het tijd is om heen te gaan,

onder de jonge of oude maan,

dan is er alleen het hemelse geluk

en dat gaat door de tijd niet stuk

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Waterspiegeling

 

Ik keek mezelf aan vanuit de oppervlakte

met een diepe blik als het zuivere water.

Door de heldere tinten blauw en groen

probeerde ik voorzichtig de bodem te vinden.

 

Zonnestraling die op het water neervlijde

versterkte slechts mijn schaduwzijde.

 

Vrede dreef sereen in mijn ogen

en zwom voorbij aan toen en later.

Een blik die elke gedachte oversteeg

in een moment van eeuwigheid.

 

Het was het water dat verkoeling bood

en mijn ego verdronk een stille dood.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Het nieuwe heden

 

De harde lijnen in jouw gelaat

verraden een turbulent verleden.

Je zonk totdat je de bodem vond.

Nu alweer het oude heden.

 

Jouw hoofd kwam langzaam boven water.

Je drijft nu op wispelturige golven

naar de vage bestemming die toekomst heet

en het heden heeft bedolven.

 

Jouw scheepswrak herbergt waardevolle schatten

op de diepste gronden van het levenswater.

Jij overlevende drenkeling ziet ze niet,

maar vindt ze wellicht later.

 

In het nieuwe heden.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Ondankbare vogels

 

In de sluier van ochtendschemer

wordt het zachte parksilhouet

tijdens het morgenlied der vogels

langzaam in beelden omgezet.

 

Uit de kruin van de kastanjebomen

vliegen de spreeuwen en duiven,

terwijl ik in het bedauwde park

met een broodzak sta te wuiven.

 

Ondankbaar valt er wel eens

een behoefte op mij neer,

maar om voorbijvliegende redenen

voeder ik ze telkens weer.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Natuurlijke levenscyclus

 

Een dag is als een vlinderbloem;

je plukt ‘m en verwelkt dan wel.

Toch na een nachtje dromen zaaien

oogst je een nieuwe dag weer snel.

 

Een jaar is als een rozenstruik;

je snoeit ‘m en loopt snel weer uit.

Toch na elke oude groeifase

wordt de nieuwe bloei weer ingeluid.

 

Een leven is als een appelboom;

je plant ‘m en zal fruit prijken.

Toch na de wortels te versterken

zullen de takken naar de hemel reiken.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Leeft gij uw leven?

 

Vindt gij ruimte tussen lachen en wenen

en accepteert ge deze wederkerige dans

ten volle bewust en ad rem?

 

Ziet gij de subtiele details aanwezig

in al het wonderschone u ter leen en

luistert gij naar uw innerlijke stem?

 

Wanneer gij geestelijk volgroeid zijt

leeft ge tussen tijd en eeuwigheid en

dwaalt ge weldra niet zoekend rond!

 

Op uw wijde weg des doods

verdween allengs elk onderscheid

waardoor gij louter leven vond!

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Armoede in rijkdom

 

Wel honderd mensen om je heen

en toch voel jij je zo alleen.

De top behaalt in je carrière

en toch is het geld een barrière.

 

Een prachtige villa onder de linden

en toch kan jij je plaats niet vinden.

Je gezondheid is in een goede staat

en toch ben je bang hoe de toekomst gaat.

 

Veel tegenslagen heb je nooit gehad

en toch was er één ding die jij steeds vergat.

Tevreden zijn in het huidige moment,

omdat je niet in het verleden of de toekomst bent.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Respectabele vreemde

 

Uw zichtbaar doorwerkte handen

en de rimpels op uw gelaat

doen levenswijsheid vermoeden.

 

Vreugde in verdriet zien stranden.

Met de naakte waarheid als gewaad,

raakt het de slechten en de goeden.

 

U hebt leed op uw schouders zien landen.

Terwijl u loopt is uw stok een weldaad.

Maar uw glimlach, die blijft broeden.

 

Met u heb ik geen zichtbare banden.

Ik heb nog nooit met u gepraat.

Toch blijft u mijn fascinatie voeden.

 

Respectabele vreemde.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Het gouden ei

 

Eens heeft in Barendrecht

een kip een gouden ei gelegd.

Zij heeft voor het leggen van deze pracht

heel diep aan iets moois gedacht.

 

De boer bouwde een gouden ren

voor zijn verrijkende sierlijke hen.

De kip had niet meer aan iets moois gedacht

en dus bleef uit de gouden pracht.

 

Toen mocht de kip weer vrij loslopen,

want het echte leven laat zich niet kopen.

De kip kreeg er tien kuikens bij

die later allen zorgden voor een gouden ei.

 

Dichter Peter van Hooij

 

 

Alle auteursrechten zijn voorbehouden aan de auteur Peter van Hooij (auteurswet 1912). Het schrijfwerk van Peter van Hooij is auteursrechtelijk beschermd en op datum gedocumenteerd

 

Filosofische verhandeling van Peter van Hooij: https://petervanhooij.jouwweb.nl