Mijn naam is Peter van Hooij. Ik ben geboren op 10 maart 1972 in Arnhem. Ik ben een chanboeddhist, wat terug te vinden is in mijn gedichten. Het Chinese chanboeddhisme is het taoïstische boeddhisme, de voorloper van het Japanse zenboeddhisme. Zen komt voort uit chan. Ik ben de oprichter van Chinese Zen Arnhem en de grondlegger van 'het zevenvoudige pad van het chanboeddhisme.' In het chanboeddhisme is mijn leermeester Han Laoshi (Han Wei Min) mijn inspiratiebron. Het chanboeddhisme heeft invloed op mijn dichtkunst. Veel inspiratie voor mijn gedichten haal ik uit mijn eigen spirituele ervaringen en mijn verbinding met de natuur.
Mijn eerste 25 gedichten heb ik geschreven in diverse dichtstijlen en de vrije dichtvorm. De ene keer schrijf ik een versvorm (met rijm), de andere keer een prozagedicht (zonder rijm). Mijn gedichten daarna zijn korte meditatieve gedichten in mijn eigen stijl, die ik een vaste vorm heb gegeven, bestaande uit 8 regels van 4 korte zinnen (met en zonder rijm). Ik schrijf tegenwoordig alleen nog gedichten in mijn eigen meditatieve dichtstijl, die is ontstaan vanuit de Japanse haiku dichtkunst in de zentraditie. Het is een meditatieve bezigheid en een interessante uitdaging om in 4 korte zinnen een beeldend gedicht te schrijven. Eenvoud, diepgang en inzicht staan hierin centraal. Het is mijn resultaat van een meditatief en dichterlijk rijpingsproces. Poëzie voor spirituele fijnproevers, geschreven in de meditatieve staat van zijn, met de fijnzinnige wijze waarop ik de wereld waarneem.
Naast mijn gedichten heb ik een filosofische verhandeling geschreven over het chanboeddhisme: https://petervanhooij.jouwweb.nl
Regelmatig schrijf ik gedichten, die ik op deze webpagina plaats.
Geniet en laat je inspireren.
Peter van Hooij
Arnhem, 7 januari 2025
Foto: Peter van Hooij (2022)
Hieronder zie je wanneer ik nieuwe gedichten heb geschreven.
Ik plaats de gedichten van boven naar beneden.
Nieuwe gedichten vind je dus onderaan.
Recente gedicht(en) geplaatst: 11 april 2025
Op dit moment staan er 36 gedichten van mij.
Alle dingen
In alle dingen
heb ik rust gezocht.
De rust vond ik
toen ik alle dingen losliet.
Dichter Peter van Hooij
De loutering des levens
Elke pijnlijke tegenslag
is een wonderlijk nieuw begin.
Door de innerlijke ontplooiing
groei je een andere dimensie in.
Een dimensie met helende mogelijkheden
en een betoverende kracht.
De tedere weg naar jezelf
vanuit een liefdevolle pracht.
Raak nooit verbitterd, verstard of hard
door de obstakels van het leven.
Blijf warmhartig, meegaand en zacht
en standvastig in je streven.
Al is de waarheid nog zo hard,
vol gemis, zorgen en pijn.
Ervaar de kracht diep in je hart,
doorleef het, voel en laat het zijn.
Ook al dreig je af te dwalen
door emoties en tegenslag.
Ontken het niet, ontloop het niet
en weet dat je leven mag.
Niet het vallen is falen,
maar het weigeren om op te staan.
Ook jij hebt de kracht in je
om jouw levensweg te gaan.
Langzaam ontwaakt dan een nieuw begin
en schuiven hindernissen opzij.
Vele mogelijkheden die jij hebt
komen dan weer voorbij.
Je bent gelouterd en wijzer
en dan zomaar op een dag,
kan je nieuwe kansen aan
en zie je wat je eerst niet zag.
Van binnen nu zoveel rijker,
een mens die karakter heeft.
Doordat je pijn en vreugde kent
en een leven hebt geleefd.
Daar sta je dan kleine mens,
weer midden in een groots bestaan.
Je weet nu echter wel;
jij kan vele dingen aan.
Dichter Peter van Hooij
Verliefdheid der jaargetijden
Ooh meisje, je moest eens weten
wat jij zoal met mij doet.
Zoals de bloeiende ontluiking
die ook de lente voedt.
Ooh meisje, je moest eens zien
hoe jij in mij leeft.
Zoals de zomer zichtbaar maakt
waar de vlinderbloesem zweeft.
Ooh meisje, je moest eens voelen
wat jij in mij losmaakt.
Zoals het herfstblad dwarrelend valt
en onzeker de grond aanraakt.
Ooh meisje, je moest eens ervaren
hoe diep jij in mij bent.
Zoals de pijnboom groen blijft
en de winter niet herkend.
Ooh meisje……
Dichter Peter van Hooij
Het verlaten strand
Ik zie jou nog lopen op het verlaten strand.
Met je lieve voetjes in het zand,
loop jij naar mijn open armen.
Onder het prachtige avondrood,
praatten wij over de naderende dood.
Met jouw woorden wist jij mij te warmen.
Jij zei: “Ik zal je nooit verlaten.
Ik zal nabij zijn en verder praten.
Lieve schat, ik hou van jou.”
Zo wandelden wij langs een zee van emotie.
Van een einde hadden wij geen notie.
Nog geen uitzicht op intense rouw.
Ik staar nu over het verlaten strand.
Geen lieve voetjes meer in het zand.
Maar, jij loopt nog steeds naast mij.
Los van lijden en onzekerheid.
Met de dood als een voldongen feit,
ben jij nu eindelijk vrij.
Soms denk ik: “Kan ik wel zonder haar?
Kan ik hier leven en zij daar?”
Ik mis jouw aanwezigheid!
Dwars door alle pijn;
onze liefde zal voor eeuwig zijn,
los van lichaam en van tijd.
Voor altijd samen op ons verlaten strand
wandelen wij door, hand in hand,
met een traan en een glimlach door ons levenslot.
Wanneer het verdriet met mij wegrent,
herinner ik mij dat ik jou heb gekend.
Ons leven samen kent geen slot.
Dichter Peter van Hooij
Geen afscheid
Zij sprak ware woorden
toen zij daar zo hulpeloos lag.
Net uit narcose gekomen
toen zij mij naast zich zag.
‘Luister jongen, uit gaat mijn vuur,
maar mijn liefde heeft zich in jou verlengd.
Dit is hier mijn laatste uur,
maar oneindigheid is wat het leven schenkt.’
Na een leven een uur van leven.
Wat een wonderlijke tijd.
Een uur van leven dat ons deed beseffen;
dit is voor ons geen afscheid.
Dichter Peter van Hooij
Laat los en vertrouw
Ga maar, lieve schat
Een engel wacht op jou
Jouw leven gaat daar verder
Laat los en vertrouw
Ga maar, lieve schat
Ik hou zoveel van jou
Jouw leven gaat daar verder
Laat los en vertrouw
Ga maar, lieve schat
Ik hou contact met jou
Jouw leven gaat daar verder
Laat los en vertrouw
Ga maar, lieve schat
Ik kom weer terug bij jou
Jouw leven gaat daar verder
Laat los en vertrouw
Dichter Peter van Hooij
Bergdal van het lijden
Ik reis niet naar de bergtop,
maar door het bergdal van het lijden
en vind daar zalig mijn hemels hart.
Eeuwig is de zonsopkomst,
gevleugeld mijn vergeten bloed,
in zaligheid niet meer getart.
Als een pelgrim, voet voor voet,
kom ik nader tot de dood,
waar het ware leven zich ontward.
Dichter Peter van Hooij
De tijd
De tijd kan eindeloos lang duren
Al die langgerekte uren
Terwijl een gelukzalige week
soms slechts een seconde leek
Tijd is traag en tijd is vlug
Je krijgt de tijd nooit meer terug
De tijd is ook niet te stoppen,
zolang je hart zal blijven kloppen
Je bent allemaal onderhevig aan de tijd,
maar je leeft voort in eeuwigheid
Het enige wat telt in de tijd
is dat je leeft in liefde en genegenheid
Dan zal je naar de hemel gaan,
waar de klok niet langer door zal slaan
Geen tijd meer voor pijn en lijden
Daar zal de dood je van bevrijden
Dus als het tijd is om heen te gaan,
onder de jonge of oude maan,
dan is er alleen het hemelse geluk
en dat gaat door de tijd niet stuk
Dichter Peter van Hooij
Waterspiegeling
Ik keek mezelf aan vanuit de oppervlakte
met een diepe blik als het zuivere water.
Door de heldere tinten blauw en groen
probeerde ik voorzichtig de bodem te vinden.
Zonnestraling die op het water neervlijde
versterkte slechts mijn schaduwzijde.
Vrede dreef sereen in mijn ogen
en zwom voorbij aan toen en later.
Een blik die elke gedachte oversteeg
in een moment van eeuwigheid.
Het was het water dat verkoeling bood
en mijn ego verdronk een stille dood.
Dichter Peter van Hooij
Het nieuwe heden
De harde lijnen in jouw gelaat
verraden een turbulent verleden.
Je zonk totdat je de bodem vond.
Nu alweer het oude heden.
Jouw hoofd kwam langzaam boven water.
Je drijft nu op wispelturige golven
naar de vage bestemming die toekomst heet
en het heden heeft bedolven.
Jouw scheepswrak herbergt waardevolle schatten
op de diepste gronden van het levenswater.
Jij overlevende drenkeling ziet ze niet,
maar vindt ze wellicht later.
In het nieuwe heden.
Dichter Peter van Hooij
Ondankbare vogels
In de sluier van ochtendschemer
wordt het zachte parksilhouet
tijdens het morgenlied der vogels
langzaam in beelden omgezet.
Uit de kruin van de kastanjebomen
vliegen de spreeuwen en duiven,
terwijl ik in het bedauwde park
met een broodzak sta te wuiven.
Ondankbaar valt er wel eens
een behoefte op mij neer,
maar om voorbijvliegende redenen
voeder ik ze telkens weer.
Dichter Peter van Hooij
Natuurlijke levenscyclus
Een dag is als een vlinderbloem;
je plukt ‘m en verwelkt dan wel.
Toch na een nachtje dromen zaaien
oogst je een nieuwe dag weer snel.
Een jaar is als een rozenstruik;
je snoeit ‘m en loopt snel weer uit.
Toch na elke oude groeifase
wordt de nieuwe bloei weer ingeluid.
Een leven is als een appelboom;
je plant ‘m en zal fruit prijken.
Toch na de wortels te versterken
zullen de takken naar de hemel reiken.
Dichter Peter van Hooij
Leeft gij uw leven?
Vindt gij ruimte tussen lachen en wenen
en accepteert ge deze wederkerige dans
ten volle bewust en ad rem?
Ziet gij de subtiele details aanwezig
in al het wonderschone u ter leen en
luistert gij naar uw innerlijke stem?
Wanneer gij geestelijk volgroeid zijt
leeft ge tussen tijd en eeuwigheid en
dwaalt ge weldra niet zoekend rond!
Op uw wijde weg des doods
verdween allengs elk onderscheid
waardoor gij louter leven vond!
Dichter Peter van Hooij
Armoede in rijkdom
Wel honderd mensen om je heen
en toch voel jij je zo alleen.
De top behaalt in je carrière
en toch is het geld een barrière.
Een prachtige villa onder de linden
en toch kan jij je plaats niet vinden.
Je gezondheid is in een goede staat
en toch ben je bang hoe de toekomst gaat.
Veel tegenslagen heb je nooit gehad
en toch was er één ding die jij steeds vergat.
Tevreden zijn in het huidige moment,
omdat je niet in het verleden of de toekomst bent.
Dichter Peter van Hooij
Respectabele vreemde
Uw zichtbaar doorwerkte handen
en de rimpels op uw gelaat
doen levenswijsheid vermoeden.
Vreugde in verdriet zien stranden.
Met de naakte waarheid als gewaad,
raakt het de slechten en de goeden.
U hebt leed op uw schouders zien landen.
Terwijl u loopt is uw stok een weldaad.
Maar uw glimlach, die blijft broeden.
Met u heb ik geen zichtbare banden.
Ik heb nog nooit met u gepraat.
Toch blijft u mijn fascinatie voeden.
Respectabele vreemde.
Dichter Peter van Hooij
Het gouden ei
Eens heeft in Barendrecht
een kip een gouden ei gelegd.
Zij heeft voor het leggen van deze pracht
heel diep aan iets moois gedacht.
De boer bouwde een gouden ren
voor zijn verrijkende sierlijke hen.
De kip had niet meer aan iets moois gedacht
en dus bleef uit de gouden pracht.
Toen mocht de kip weer vrij loslopen,
want het echte leven laat zich niet kopen.
De kip kreeg er tien kuikens bij
die later allen zorgden voor een gouden ei.
Dichter Peter van Hooij
Natuurmystiek
De vogel zong en zijn lied sprak tot mij.
Werkelijk, de vogel zei
dat alle vogels blijven vliegen.
De wind zal hun dragen,
zonder antwoorden en zonder vragen.
Boven de eeuwige velden van de grote geest.
De vogels zijn hier eerder geweest.
Dichter Peter van Hooij
Dans met de vlinder
Dans met de vlinder.
Zie de bloemen staan.
Laat vanuit je puurheid
jezelf lekker gaan.
Figuurtjes in de wolken.
Een warme lach.
Weet diep van binnen
dat jij er wezen mag.
Maak toch geen toestand.
Je mag gewoon jezelf zijn.
Laat je hart schijnen,
verwarmend en fijn.
Ga terug naar je onschuld.
Wees lief voor elkaar.
Ga terug naar je hart,
wat jij zoekt vind je daar.
Dichter Peter van Hooij
De kunst van het zijn
Het hart is het mooiste instrument
aan alle kanten van de zee.
Als je de prachtige klanken laat trillen
klinken vele harten mee.
Het overstijgt ieder woord en elke daad
wanneer wij dit instrument bespelen.
Want gewoon door er te zijn
raken wij er velen.
Als je hart klinkt resoneert de ander
zo subtiel, meeslepend en fijn.
Luister naar de klanken van je hart;
dat is de kunst van het zijn.
Dichter Peter van Hooij
Sublieme illusie
Ik kijk naar de aanstormende vloedgolven
en rustig terugtrekkende eb van de zee.
Een overweldigend gevoel van uitgestrektheid
neemt mijn gedachten onverdroten met zich mee.
Hoe onbeduidend zijn mijn observaties
en hoe beperkend is dan mijn eigen geest?
Hoe kan ik de zee ooit volledig zien
als mijn ogen daar nooit zijn geweest?
Ik zie de gloed van de wassende maan
en de zee weerspiegeld mijn conclusie.
De zon is niet in zee ondergegaan,
maar wat een sublieme illusie.
Dichter Peter van Hooij
Het innerlijke landschap
In het innerlijke landschap …..
Waar een gouden hart als een danstrom
slaat en zorgen worden weggedanst,
daar is geen plaats voor kwaad.
In het licht van de liefde die steeds
weer herkanst en geen duisternis toelaat.
In het innerlijke landschap …..
Waar gedachten als zachte wolken aan
de blauwe hemel drijven en zelfs prachtig
zijn bij kille wind. Waar de zonnestralen
warmte bieden alsof de wolken in gouden
brokaat verblijven en beschutting geven
aan het innerlijke kind.
In het innerlijke landschap …..
Waar het goede als het kabbelende meertje
dat de lotusbloem draagt niet tegen de
levensstroom op zal wrijven. Waar gevoel
als de zon de koude hardheid vergeeft
en fonkelend weerkaatsend de ijzige
sneeuw in het bergbeekje doet afglijden.
Waar het levenswater in de eeuwig
voedende bron herleeft en de lotusbloem
doet bloeien in het bergdal van het lijden.
Dat is het landschap waar een zuiver mens naar streeft.
Dichter Peter van Hooij
Wat jij wilt
Jij wilt alleen zijn met de bomen.
Jij wilt alleen zijn met de wind.
Jij wilt je geest wat laten waaien
en weer blij zijn als een kind.
Jij wilt geen dingen moeten.
Jij wilt geen volger zijn.
Jij wilt je vrijheid graag bewaren
en lekker dansen op het plein.
Jij wilt de dag laten bepalen.
Jij wilt niet weten wat te doen.
Jij wilt je zorgen laten varen
en rustig liggen op het groen.
Jij wilt één zijn met de dieren.
Jij wilt één zijn met het bos.
Jij wilt je haren laten wapperen
en je voeten in het mos.
Jij wilt de takken laten wiegen.
Jij wilt de bosvrucht in je mond.
Jij wilt de ruimte hebben
om te draaien in het rond.
Jij wilt huppelen door de varens.
Jij wilt drinken uit de fontein.
Jij wilt de tijd nu nemen
om weer even kind te zijn.
Dichter Peter van Hooij
Ik moet verder
Ik moet verder, lieve schat.
Ik zal je nooit vergeten.
Maar ik moet verder, lieve schat.
Dat laat ik even weten.
Tot voorbij de dood mijn lief,
maar het is tijd om los te laten.
Ik mis nog steeds je knuffels
en ons urenlange praten.
Maar ik ga verder, lieve schat.
Ik zal je nooit vergeten.
Ik ga verder, lieve schat.
Dat laat ik even weten.
Dichter Peter van Hooij
Prachtige dame
Prachtige dame, wat ben je wonderschoon.
Je straalt vanuit innerlijke schoonheid.
Je lacht vanuit innerlijke schoonheid.
Je praat vanuit innerlijke schoonheid.
Je leeft vanuit innerlijke schoonheid.
De mooiste schoonheid zit in jou.
Dichter Peter van Hooij
Mijn beminde
Ik dreef weg in de omhelzing van mijn beminde.
Al het andere vervaagde, terwijl onze verlangens
werden vervuld in een bed van geurende bloesems
en passionele liefde. Er was geen ik meer en geen jij.
Er was slechts dit moment. Onze harten smolten
samen in een voortdurende zaligheid en elke streling
ging diep tot in de ziel. Ooh beminde, wat heb ik je lief.
Dichter Peter van Hooij
Een passionele kus
Als ik je aankijk en zachtjes in je oor fluister
beginnen je ogen weer te stralen in al hun glans.
Mijn zachte, lieve en passionele woorden
gaan rechtstreeks naar je hart en strelen je ziel.
Met je stralende glimlach zeg je meer
dan met de mooiste woorden te zeggen valt.
Als je lippen zachtjes mijn lippen raken
versnelt mijn hartslag en raak ik in extase.
Dichter Peter van Hooij
Ik zie jou
Ik zie jou weleens lopen,
je kijkt me lachend aan.
Ik herken het in je ogen,
je bent een lange weg gegaan.
Vele levens zijn voorbij,
maar hier ben je dan.
Wat een mooie oude ziel,
zoals jij stralen kan.
Dichter Peter van Hooij
Het ongezochte land
De zilveren maangloed strijkt
over de glooiende heuvels.
De dag aarzelt te komen
en de nacht weigert te gaan.
De stilte omarmt de rust
van dit prachtige vergezicht.
Ik voel het mysterie
van het ongezochte land.
Dichter Peter van Hooij
De nachtelijke hemel
In de nachtelijke hemel
zie ik het kosmische geschenk.
Het sterrenlicht opent de poort
naar een ruimere werkelijkheid.
Woordeloos krijg ik inzicht
in mijn diepste ware wezen.
Ik word gedragen door
het grote wonder van het bestaan.
Dichter Peter van Hooij
De oude abdij
De wind doet de boomtoppen
dansen naast de oude abdij.
Tussen de ramen van glas en lood
houdt de oude monnik een preek.
Zijn woorden echoën tussen de stenen
van deze lang vergeten vallei.
Weggespoeld als herfstbladeren
in de oude stromende beek.
Dichter Peter van Hooij
Omdat ik hier ben
Het is de inkttraan van
mijn pen die het papier kust.
Met een traan en een lach
in het land der dromen.
Nachtmerries galopperen
voorbij, maar ik voel diepe rust.
Omdat ik hier ben en nergens
anders hoef aan te komen.
Dichter Peter van Hooij
De vlinder
Met veel te oude ogen
zag zij zwart en grijs.
Het leven smaakte bitter
ook al was ze wijs.
Toen zag zij de vlinder
als zoete bloesem in de wind.
Ze keek naar de kleuren
met de onschuld van een kind.
Dichter Peter van Hooij
De kersenbloesem
De kersenbloesem bloeit
naast het heldere meer.
De zoete geur wordt verspreid
door de zachte lentewind.
Een milde regen daalt neer
op de tere roze blaadjes.
De takken maken een buiging
als de zenmeester kijkt.
Dichter Peter van Hooij
Een theemoment
Het lentelicht schijnt
het theehuis binnen.
Uw grijze baart glimt
als de porseleinen kom.
Meester wat moet ik doen,
vraag ik vol verwachting.
Zitten en vergeten jongen,
meer hoef je niet te doen.
Dichter Peter van Hooij
Je bent zen
Je zit als een rots,
met een geest als het kabbelende water.
Je staat als een boom,
met de energie diepgeworteld in de grond.
Je loopt als een kat,
met vederlichte stappen in het zachte zand.
Je bent als een kind,
met de openheid van de ontluikende bloesem.
Dichter Peter van Hooij
Aan de sloot
De lentezon schijnt zacht
en doet het water glanzen.
Waar de witte zwanen dobberen
zie ik blauwe libellen dansen.
Een oranje vlinder fladdert
die de gele bloem verkent.
Zomaar even aan de sloot
een wonderschoon moment.
Dichter Peter van Hooij
Alle auteursrechten zijn voorbehouden aan de auteur Peter van Hooij (auteurswet 1912). Het schrijfwerk van Peter van Hooij is auteursrechtelijk beschermd en op datum gedocumenteerd.
Filosofische verhandeling van Peter van Hooij: https://petervanhooij.jouwweb.nl
Maak jouw eigen website met JouwWeb